Düşünmek ve Anlamak

Ben, sen, o.

Biz, siz, onlar.. 

Şimdi bir masal anlatayım sana.. 

Pireler berber iken. 

Develer tellal iken..

Bu masalın kahramanı yok ama. 

Ben söyleyim halk kazandı,

sen söyle anonim yada,

La edri;yani felsefede bilinmezlik. 

metafizik te  mutlak varlık.. 

Biraz kullan artık verilen beynini.

Yaradan oku dedi ilk emrinde.. 

Tefekkür et dedi,, 

Anlayanlar için bir çok hikmet vardır dedi.. 

Gözlerini sabit bir noktaya bakıp duramadığın gibi,, 

Beynini saplama kör bir noktaya.. 

Bir ağaç düşün.

köküt toprakta,kökü yoklukta.. 

Dalları yemyeyişil çiçekler açarken.. 

Her bir dalı gökyüzünde,

ayrı ayrı yönlere bakan. 

Gövde de bir oluşu. 

Bir nehir düşün dostum! 

Çıkış noktası bir küçük oluk.. 

Katıla katıla taşkın bir nehir oluşunu.. 

En sonunda denizde yok oluşunu. 

Birden başlayıp,kollara ayrılıp,

yine birde son buluş. 

Tıpkı insanın yaradılışı gibi.. 

Tıpkı Hz. Adem den başlayıp,

yedi kıtaya dağılan.,

kavim topluluk, 

Koloni ve şehir oluşumuz gibi.

En sonunda toprakta yok oluşumuz gibi..   

Bu benden bu senden demeyi unut. 

Hz yusuf'u kardeşleri niçin attı kuyuya.. 

Farklı diye, çekemediler kıskandılar.. 

İnsan bu, yoksul da olabilir varlıklıda, 

Ama ikisininde bir gururu ve şerefi olduğunu unutma. 

Birinin az diğerinin çok olmadığını düşün.

Bırak artık öyle gerekiyordu, demeyi..

Benim dediğin herşeyi düşün.. 

Arsa, toprak, bina,Konut.. 

Daha daha dostum..benim dediğin ne varsa.. 

Evlat, eş, anne baba..

Kıyafet. Sahi seninmi?

Senden önce kimler kimler onlara benim demedi ki.. 

Seninse neden bırakıp gittiğini düşün düşün ki 

Bir şimşek çaksın ruhunda, 

Merhamet, vicdan ve şefkatin özüne çağırsın. 

 

Yine herşey sözde kalacak.

Yine yağmur yağacak sonra güneş açacak.

Yine zulmeden zulmünde, faizci kârına bakacak.. 

Yine insanlar ölecek savaşlar çıkacak.. 

Silahlarsa hep üretilecek. 

Kalemler kırılacak sonra..

Okuyup anlamayan cahiller türeyecek.

Ben diyecem yine ormanlar yanmış, bir çocuk daha ölmüş, 

Bir zenci kazara polis kurşunun da ölmüş.. 

O bana.;

-Sana değmeyen yılan bin yaşasın diyecek. 

Ne söylenebilir ki bunun üstüne.. 

Yine benim bildiğim doğru, dersin. 

Yine en iyi! kimsenin düşünemediğini sen düşünürsün.. 

Yine sen ve senin ailen en Soylu, en üstün. 

Ben ise en güzel yemişleri sana sunan toprağım sadece..

işlenmemiş sessizliğim.

Hiç konuşulmamış..

insan eli değmemiş bozulmamış bir coğrafyayım..

Ütapyanın en siyahisi Bilal'i habeş'inkinden olanım hemde.

Şair bu yazdıkça yazası gelir, topumun kanadıkça kanayan yarasıdır. 

Öyle yazmak için yazandan değil.. 

Doğal acemi ve çocuk sudur.

Koştukça koşan asil bir kısraktır,

çatlama dan durmayan. 

Kardeşçe ve hür.

Arada lazım mecazı mürsel ve kinaye. 

Hem manide yazabilirim ki..

Pencereden asması

Mavidendir yazması

Ben sevdim eller aldı.

Nerde bunun babası..

Güzelde oldu. . 

İstenende bu değilmi;

Anlam yok amaç yok..

Sonra demezler mi sanamı düşmüş..

Toplum ve kanayan yaralar.. 

Yazmak sanamı düşmüş.

Ozaman.. 

Gel gelelim masalın sonuna..

Onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine. 

Uzun uzun yaşamışlar mutluluk diyarında..

Gökten üç elma düşmüş biri anlatana biri yazana biri dinleyene..