Savaşlar ve çocuklar

Gök masmavi sonsuzlukta,

Su berrak ve temiz.

Coğrafya ve yeryüzü;

Hepimize yetecek kadar,geniş...

Ya bu göklere yükselen duman,

Uykusunda bombalanan çocuklar

Acı çığ gibi yüreklerde tutsak,

Çünkü zalim güçlü,silahlı.

Mazlum bir ölüme sevdalı,

Elinden birşey gelmez başka.

Fermanı yazılmış,künyesi kazılmış.

Ne zaman ve nerede yakalanırsa,

Dün Suriye'de bugün Filistin'de

Kimliği çalınır,işgale uğrar ve can verir.

Son bulmayacak,dinmeyecek acılar.

İnsanlar dur demedikce,

Vicdanlar güçlüye zalimsin demedikçe.

Sahi kim buldu? kim icat etti?

Silahları, bombayı ve uçakları...

Bir yıldızlı gecede uykusunda uyurken,

Öpülme ve koklanmaya doyulmaz yaşta

Ölüme uyanacak herşeyden habersiz,

Ağlamaya dahi fırsat vermeden,

Paramparça bedenlerinde,anne kokusu.

Herşey tarif edilir, anlatılır da

Kelimelerlerle sözcüklerle,

Hatta resmi çizilir,

Bir yürekte yanan yangın anlatılmaz

Evladını kaybeden anne, babanın

Hemde masumca katledilen,

Uykusunda ,

Gel anlat anlata bilirsen.

O yangını ve acıyı.

Dağ,yeryüzü ve gökyüzü dayanmaz,

Bir insan dayanır,

Çünkü zalim ve cahildir.