Karamanın koyunu

Dedi ki;

Bir yiğit ki, 

Elini kaldırmadan 

Devrildi söğütler.. 

Heybetinden güneş dahi saklandı buluta.. 

Bende gördüm dedi, 

Bunlar nedir ki 

Er meydanında yiğitler yıkıldı 

Beş'er on'ar saldırdılar çelikten serhaddi.. 

Kurşun dahi işlemez... 

O olmasa dedi halimiz pek yamandı.. 

İşler yürümez di.

Herşeyi biliyor herşeyden anlıyor. 

Aman Allahım! 

Sahimi dedim.. 

Gözümde canlandırınca insan değil dedim heralde.. 

Hemde nasıl böyle yiğit 100 yılda bir gelir., 

Allahın bir lütfu inayeti! 

Bire beş beşe on eklenip gitti. 

Kartopu yuvarlandı çığ oldu aktı

Aklımda durdu izahımda.. 

Uzaktan geldi bizim takım elbiseli.. 

Baktım bizim gibi etten kemikten.. 

Sadece biraz havalı kaf dağına gitmiş mesela,. 

Sonra Hüd hüd kuşu yumurtasını bulmuş.. 

Satıyormuş isteyene, , 

Boyundan iki metre büyük işler deydi aklı belli. 

Bizimkiler görmek istedikleri kahramanı yaratmışlardı bile.. 

Her insan gibi bir kahramanı vardı gözünde. 

Ne söylense nafileydi.

İçimden dedimki;

Karamanın koyunu sonra çıkar oyunu..