İnsan

Mucize oluşum

Tarifsiz ve anlatılmaz

Bir beden,beden içinde bir can.

En güzel sanat eseri

Yaratılış,ince detaylar

İnsan evrende, evrende insanda

Arayışta, çırpınışta. 

Hasreti yüz yıldır solmamış

Çabalamış ve didin miş. 

Deli sular gibi çağlamış ırmakta, 

Dinmemiş dindirememiş sevdasını.. 

Sabırda,sükutta,kızıl kıyamette olmuş. 

Afette görmüş kıyım katliamda

Baş eğmemiş namerde, 

İnsanlığından bi haber bozguncu tayfasına. 

İnsan içinde iki ses yükselmiş. 

Biri yalan, biri gerçek. 

Ya güçlüden ya ezilenden olacaksın

Ya mazlumdan ya zalimden, 

Eğil dinle yüreğinin sesini... 

Dinle çocuğun annesini arayışındaki;

Sade masum tarafsız hakikatini.

Yada taraf ol güçlüden yana, 

Sessiz sessiz haksizliğa,

kuvvet o yanda çünkü,, 

En büyük erdem yanlışa yanliş demekmiş...

Rengi, dili veya görünüşümü insandı

Sevgisi merhameti yada düşüncesimi. 

Bir sürü yasalar var dünya üstünde

Bir sürü ön yargılı zihinler. 

Yıkılmaz tabular var, değişmez. 

Ya çark olursun devrana

Yada çark öğütür isimsiz kahraman olursun.

Bir taş atınca göle, taşın ağırlığınca

Halka halka dizilir 

Fikir olur düşünce olur

Her insanın birikimi ve tecrübesi kadar

Birde okyanus dalgaları gibi 

Sonsuz engin düşünceler vardır 

Ya velidir, ya delidir, yada şair... 

İnsan;

Karmaşık,tuhaf ve çözülmez

Bir okadar sade, basit ve çaresiz.. 

Olmayan zamanı icat etmiş

İsimler bulmuş günler,aylar

Kendi kendini yok eden hücreler

Yavaş yavaş ölen düşünceler gibi, 

Zaman demiş,yaşlılık demiş.. 

İnsanın en deli çağı

Bıçak sırtında yürürken

En bencil yaratıktır insan. 

Gün gelir muhakeme eder kendini

Sevdikleri ve yakınlarıyla

Bir tek kendine odaklıdır çünkü.

Hep içinde bir ses

Hep en iyi bilenin kendisi olduğunu saklar.

Beynin mi egonun mu oyunu

Buzullarda kalmış insanın görünmez

Saklı yüzleri.

Bir tarafı iyilik bir tarafı kötülük

Bir yanı et ve kemik diğer yanı ruh

İnanılmaz kaynaşma. 

Okadar alışmış okadar yurt edinmiş

Ruhun giysisi olmuş beden. 

Belkide ölüm ayırıyor bu dostluğu

Hayatta tattığımız en acı gerçek

Kaçınılmaz son, kıyamet.

Bunun üstüne;

Ne aşk acısı kalır geride 

Ne mutluluktan yarattığımız acılar

Unutulur kaybolur ölümün soğuk sessizliğinde. 

İnsan;

Değermiydi düşündünmü... 

Kalp kırmaya, 

Saltanat sevdasına

Toprak sevdasına, 

Kana kan dişe diş

Ölümüne savaşlara...