Gül ve bülbül.

Gül,bülbülün içinde. 

Bülbül dertli başını, 

Aşık başını avutmak için

Öterken dertli dertli.. 

Gül güzellik sarhoşu

Kan kırmızı rengi 

Gelip geçenin hayran bakışı

Kendini beğenmiş ukala tavrı. 

Bülbül güle ulaşmak için

Dikenli sarmaşıkta kanattı ayağını, 

Konunca güle kan bulaştı yaprağa

Güzelliğimi kirlettin dedi bülbüle. 

Oysa bülbül aşkından fark etmemişti

Özür diledi gülden

İtiraf etti aşkını

Gül ben daha iyilerine layığım dedi. 

Bülbül gökyüzünde süzülüp 

Savurabilirdi yüreğini

Gök mavisinde özgürlüğe

Güle tutsak olmasaydı. 

Bülbül güle seninle ölebilirim

Aşkımız destan olabilir dedi

Gül güzelliğine güvendi

Birgün solacağından habersiz. 

Gül kaçtı bülbül kovaladı

Gülün aklını çelmeye çalıştı

Gülün aklı beş karış havadaydı

Taki birgün dalından kopana dek

Gül gün ve gün soldu

Bülbül de onla, soluyordu

Gül canlansın diye neşeli öttü

Gül anladı gerçek seveni

Artık çok geçti gül yalan oldu

Bülbül ise divane

Gül bülbül aşkı dillere destan

Hiç beraber olamadılar zaten

Bülbülü sahibi altın kafese koydu

Unutsun aşkını neşelensin

Ama yine dertli dertli öttü

Aklından çıkmayan gülüne...